Hayal Meyal Şiiri - Ozan Türk

bir gün bir yerlerdeydim çıktım yola,
sabaha dogru gün ışımaya yakın
çimenlerin arasından çıplak ayaklarımda
birden buz gibi asfalt vardı
hatırlamıyorum

sonra yürüdüm
yerde bir duman, dumanın başında dudak izleri
dudaklarımı götürdüm
çektim içime hatırlamıyorum ne zaman başladım sigaraya
yürüdüm

yorulup çökmüşüm gece yarısı
bir yolcunun yanında
kafamı göğsüne dayamak isterdim halbuki
ayaklandı gitti
izledim...
hatırlamıyorum ne zaman öğrendim ayrılmayı
çok küçüktüm...