Hayal meyal Şiiri - Hüseyin Emre Canbay

Bu son akşam bu son sarhoşluğum,
Şerefine kadeh kıracağım,
Bütün aşkların.
Hüzünleri sevinç olmuş
Kadın kahkahaları beni çarpıyor.
Takatsiz ışıklar altında,
Bir gölge gibi dolaşıp duruyorsun.
Bir el dokunsa omuzuma,
Beynimde vurulmuşa dönüyorum,
Heyecanın son noktasında
Çırpınıyorum.
Müşteriler gitmiş bir ben kalmışım masada,
Gün ağırmış
Sabahın farkında değilim
Yazıp yazıp yırttığım kağıtlarda,
Ezberime yerleşmiş ismin.
Ben dağılmışım
Hayal meyal hatırladığım
Sen kalmışsın o geceden bana,
Birde yalnızlığım.