Hayal Mahsulü Sevda Şiiri - Nurşah Şenel

İlikleri sevda dolmuş bu satırların
mürekkebi tükenmeye yeminli kalem bile
nasıl da sevdalı çiziyor boşlukları
hayat salıvermiş kendini
çıkarmış üzerindeki yelkıranı
rüzgarla dost olmaya çalışıyor aklınca…

O düş eşiğindeki ağaç da hissetmiyor
sırtına kazınan baş harfleri
duyumsamıyor acısındaki figanı
ya da aldırmıyor
oysaki canı yanıyor
dalları üşüyor yarasında soğumuş
kandan…

Hislerim…
Hislerim de bırakmış asaleti, gururu
ve korkusuzluğa bulanmış deli ruhu
gözükmüyor
sevda öyle bir sıvamış ki etrafındaki
duvarları
kapanmayan çatlakları göremiyor
açılmaya niyeti olmayan bir kapıya dayanmış
elinde uydurmaya çalıştığı bir yığın anahtar
ezberinde hayal mahsulü bir sevda
bekliyor da bekliyor...