Ben öyle çok fazla hayal kurmam,
Çünkü gerçekleşmez hiç biri bilirim,
O zaman ne gerek var hayal kurmaya,
Ve de olmayacak hayallerin peşinde koşmaya....
Nafile bir çaba ile,
Niye boş yere yorulsun kalbim,
Her hayale, gölgesi çöker mutsuzluğun,
Ağır bir yük olur omuzlara beklentiler,,
Yorulma, hayal kırıklığı çok büyük acı verir...
Lakin, yine de içimde bir fısıltı derinden,
Belki de bir gün değişir bu kara yazgı.
Küçük bir kıvılcım saklıdır belki derinde,
Umutsuzluğa inat, bir mucize belki.
Hayaller olmasa, ruhum nasıl avunur,
Yarınlara dair bir ışık olmazsa eğer.
Belki de hayal kurmak bir teselli sunar,
Gerçeklerin acı yüzünü bir anlık örter.
Belki de hayallere tutunmak değil marifet,
Anı yaşamak, olanla yetinmek gerek.
Ama yine de o içteki çocuk uslanmaz,
Ufak bir düşle bile olsa, ruhu beslemek gerek.,
Belki de hayaller değil, bakış açısı değişmeli.
Küçük mutluluklarla ruhun yeşermeli,
Gerçekleşmese bile yürek,,
hayal kurmak güzeldi demeli.
Kayıt Tarihi : 26.4.2025 09:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)