Önce ebeden yedim ilk şaplağı
Daha doğarken aktı gözyaşım
Nereye atıldıysa göbek bağı
Aslanın midesinde ekmeğim,aşım
Dost denilenden geldi ikinci darbe
Kıro diye alay edildi,kırıldı kalbim
Unutmak ümidiyle gidilsede garbe
Memleket hasreti en büyük melalım
Büyüdük,bir şey umarak gelecekten
Olur da zamanla değişir beşer
Korkuda kalmamış Rab’dan Melekten
Açık açık ifa edilmekte şer
Garibim dünyada suçlanır hayat
Zeytin yağı gibi çıkarız üste
Denilmez,yoğurdum ekşi,ekmeğim bayat
Göz doymaz,yaşansada sırça köşkte
Benim şimdi,hayal üstüne hayal kuran
Nisyan ile gözümü kapattığım zamanlar
Ah! Demoklesin kılıcı,kişiliğim,başımda duran
Ve hayal kırıklığı-m,umut beslediğim insanlar.
kutbo
Adana.15.08.2009
Kayıt Tarihi : 13.4.2010 18:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!