Lunaparklardan hâlâ nefret ederim biliyor musun
Çünkü ne vakit beraber oraya gitsek seninle,
çocukluğumu yalnız bırakırdın çarpışan otolarda...
O komik aynalardaki suretim bile inanamazdı sensizliğime
Yüzün hep yüzüme yakın yansıyacak sanırdım oysa
Baştacı edeni değil, başından savanı severdin sen
Hani bir bankta oturmuş dönmedolapta çığlık atanlara bakıyorduk
Sen rüzgâra bırakmak istememiştin,
güzel bir anıdan daha kıymetli saçlarını...
Aslında senin o yükseklik korkundan anlamalıydım,
bu aşkı göklere çıkarmanın mümkün olmadığını...
Deniz Yılmaz YakutKayıt Tarihi : 28.3.2012 15:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!