Hepsini yaratan,Allah...
diyerek
insanları,
bütün mahlûkâtı,
sevecektim ben güyâ...
İnsan şeklinde çok canavar gördüm
kan çanağına döndü
gözümde dünyâ...
Küçük menfaat uğruna
kardeş kardeşe diş biliyor,
oğul babaya dil uzatıyordu;
Anladımki karşılıksız sevgi hayâl,
hakîkî insanı bulmak rüyâ...
Belki sevgilerin çoğu devamsız,
büyük bir kısmı riyâ...
Kayıt Tarihi : 13.9.2005 14:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!