Hayal Kasabam Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Dursam bir uçurumun başında
Karşımda kocaman ve dik duvar
Ne var ne yok çekilse iki yana
Erise çevrem, dünyam tükense,
Silinse kahverengi gözlerimden,
Beni kuşatan her şey
Haykırsam alabildiğince:
'Heey hey! '
2/:
Atlasam uzun kuyruklu uçurtmama,
Ulaşsam hayalimdeki kasabama.
Yıksam dünden kalan tüm yapıları
Yeniden kursam o hayal kasabamı
Birer birer tıklayıp kapıları,
Yüreğimi avuç avuç dağıtsam
Kucağıma doluşsa evsiz, barksız
Yani sevgisiz kalan her şey.
Haykırsam olabildiğince:
'Heey hey! '
3/:
Durup dinlese beni çevremdekiler.
Derleyip dünyadan getirdiğim,
Minik masalları anlatsam onlara.
El çırpsa insancıklar,
Şapkalarını fırlatsalar havaya,
Yuvaya benzetip sımsıcak yüreğimi
Konuklarımı ağırlasam
Mutlu olsa tüm kasabam
Kasabamda barınan börtü, böcek
Yani soğukta kalan her şey.
Haykırsam olabildiğince:
'Heey hey! '