Hayal Kahvesi Şiiri - Mehmetcan Aysevinç

Bir gece;
kocaman bir yalnızlık,
yalnızlığın içinde ben dolanıyorum sessizce.
İçimde bir korku;
korkumun nedeni sen,
Vazgeçiyorsun bizden.
Yürüyorum, ellerim cebimde;
cebimde bir cüzdan,
cüzdanın içinde bir fotoğraf,
fotoğrafta sen, gülüyorsun…
Gülüşlerinde bir gizem Ah bir çözebilsem…
Hemen yanı başımda uçurum;
uçurumun dibi sen,
her gün daha yorucu, bu yorgunluk hasretten.
Başa çıkması güç,
her gece vuruyor kalbimden.
Gözlerim harap, uykular zindan,
Uykularımda sen; uyuyamayan ben…
Aklımda sözlerin;
sözlerinde bir öfke,
üzerime kustun sebepsizce.
Önümde bir sokak; sokak karanlık,
Karanlıkta ben, yürüyorum sessizce.
İleride sokak lambası; hemen altında sen,
Bekliyorsun öylece.
Koşuyorum sana, yetişemiyorum, tıpkı deli divane…
Tam önünde bir araba; arabanın içinde bir adam,
Arabaya binen sen, kapıyı kapatıyorsun usulca.
Adamın yanında sen ardına bakarken,
Gülüyorsun gizlice çekip giderken.
Önümde bir kaldırım;
üzerinde ayak izlerin, öpüyorum gizlice.
Güneş doğmak üzere, uyanmamak için tek çare
Uyumamak hiç bir gece…