sen; simurg katarına katılıp, kaf dağına
kendine yapılan yolculuktun
ben; şiire karışan düşlerde
mavi masalları arayan çocuktum
...sularını kaçıran bir nehir
bana hep uzaktın
...ısrarla bulduğum arklardan
hep sana aktım
...titus tünelinden denize inen
kölelerin çığlığında kayboldun
...rahvan atlarla sürdüm hayal imbiğinde izini
nil sularında balgırken buldum
esmer tenine dokunur
bir poyraz uzaklaşır
düşe yatan yeşil karıncalar
pervasız zamana, ölüme yaklaşır
tıpırtısız bir boşluğa kehanetiyle
yasladım kalbimi
sesime bir ses ulaştı merhametiyle;
güneş batarken ay doğsun
ay batarken güneş
Kayıt Tarihi : 4.7.2008 10:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)