Hayal İle Asazee / Sakın Bensiz Ecele Gö ...

(Hayal ile Asazee)

Hayal öyle sessizce oturdu ki yanına Asazee'nin
hayat bile görmedi yüzünü
duraksamadan esip geçti önlerinden
ve rüzgar saçlarının arasını yalayıp geçmedi

Hayal, Asazee'ye baktı, gülümsemedi
- neden bu kadar sessizsin ki
bir gün aylardır bir ölüyle konuştuğumu düşüneceğim
bu kadar gitme ne olur
bırak seni görebileyim
hem çok mu zor sanki kalmak
bak ben vazgeçtim artık tek başıma nefes almaktan
yarısı senin olsun ne çıkar
senden nefesin istemem
ama bu kadar yalnız kalma
karşıma tek başına çıkma

Asazee boğuluyordu olabildiğince
sanki doğuyordu
ve hayatındaki ilk nefesini alıyordu
yüzü kırmızıydı zaten
ki kızarıklığı belli olmadı
ama kalbi musalla taşı başına kurulmuş kendisini bekliyordu
gözleri birbirinden gizli baktı denize
ellerini öyle bir ayırdı ki birbirinden
sanki bir daha kavuşmayacaklardı.
sırtını rüzgara yasladı
ve Hayal ‘e baktı:

- karanlığında ben yoktum – gözlerimin –
nasıl çağırdım kendimi bir bilsen
öyle korktum ki düşünmekten
neyi düşünsem peşimden gelecek sandım
ki bu karanlık, gündüzlerin yalancısı
gözümü her kapattığımda yakama yapışacak sandım

beni çirkinliğime bırakma Hayal
öyle bir gül ki, gözlerinin içinden
sana bakınca ben de güzelleşeyim
suskunum, sessizim.. sadece senin için
içimden geçenleri bilmesen de olur
ama ne olur duy sana söylediklerimi

Hayal gülümsedi bu sefer – acı dolu -
ve kalbi atmaktan vazgeçti
hani Hayal atmasan da olur dese
uyuyakalacaktı yorgunluktan
saçlarına dokundu Asazee'nin
gözleri ile:

- biliyor musun bu deniz kenarını neden sevdiğimi
en çok burada bulabiliyorum seni
o kadar yoksun ki hayatın içinde
bazen hayat bile farkında olmuyor senin varlığının
ama bu deniz – masmavi –
her zaman seni çekip çıkarıyor bir delikten
ve belki de bu yüzden kıskanıyorum denizi
her güneş doğduğunda önce seni uyanıyorum
biliyor musun Asazee
dün seni gördüm rüyamda
ama ilk kez pelerinlerinle
ben büyüdüm artık sanırım Asazee
hep seni bir salıncakta görürdüm
ve utandım ilk kez
büyüdüm ben artık Asazee
biliyor musun

Asazee ellerine baktı
çizgilerinin bittiği yere kurulmak istedi bir an
öyle karmaşıktılar ki
kaybolup gitmek istedi
hiç kimse bulmasın
sadece Hayal ile kalsın

Hayal ‘e döndü birden Asazee
gözünün içine yerleşti
ve denize baktı olduğu yerden
sonra da dizlerinin üzerine kalktı
yine Hayal'e döndü
gülümsedi:

- bu sessizliğe küstüm artık
avazım çıktığı kadar seni ağlamak istiyorum
kim gelecekse peşimden gelsin
nasıl düşündüm seni bir bilsen
peşime ne kadar yalan katılacaksa katılsın
ve soyundum bütün tüylerimi
öyle korktum ki kendimden
ne olur bana bırakma beni

Hayal elini Asazee'nin omzuna koydu
- sakın bensiz ecele gönül verme olur mu
yoksa dayanamam bu ölüme..