Hayal Hasan Efendi Şiiri - Hasan Zeki

Düşlerle sırdaş idi, hayallerle arkadaş
Sığamazdı zamana masallarda yaşardı
Hakikatin peşinde yürürdü yavaş yavaş
Her hayalin önünde tazı gibi koşardı

İşini sorduğunda, güneş batarken, derdi
Solmayacak bir ışık arıyorum ben, derdi

Herkesin güldüğü şey ona komik gelmezdi
Eğlenceden payını almamıştı sanki hiç
Nerde kaç yıl yaşamış kendi bile bilmezdi
Ömür boyu bir aşı olmamıştı sanki hiç

Aşını sorduğunda, açlar ağlarken, derdi
Yenilecek bir herze görmüyorum ben, derdi

Bazen durgun olurdu, bazı zaman evecen
Görünüşü perişan, saçı başı keşmekeş
Çoğunluk aksi biri arada bir sevecen
Yetmişinde bir adam, hatta belki yetmişbeş

Yaşını sorduğunda, ne diyorsun sen, derdi
Ne zaman doğduğumu ne bileyim ben, derdi

Hayal Hasan Efendi hendeseden anlardı
Tababet tahsili var derdi bazı bilenler
Her şey ona sorulur, herkes onu dinlerdi
Ondan feyiz alırdı dinlemeye gelenler

Düşünü sorduğunda, dinle beni can, derdi
Kendi düşümü görmek istiyorum ben, derdi

Mayıs, 2014