Hayal gemisi Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Duydum ki beni arıyormuşsun aranılmanın sevinci
özleminin burukluğuyla direkten dönen gol gibi
sevincim kursağımda şimdi

ve yetim bir sevdanın göz yaşları inci inci
kimi gözlerin gibi mavi
kimi bahtımız gibi kara
sen bakarsın baka kalırsın gün sayarsın ne zaman arayacak
ne zaman bitecek hasret
ne gün sona erecek bu yasaklar
derken ben bakarım uzaklara aynı düşüncelerle

bozkırlara
gökteki yağmur yüklü bulutlara
bilumum kuşlara
bakar durur yol gözlerim

beni böyle deliler gibi özleyip de
bir araya gelemeyişimizin
sendeki üzüncü

bu kaçıncı gün
bu kaçıncı yüzüncü yıl dönümü ayrılığın
bendeyse gönül yorgunluğu
susuz yaz kuraklığı

seni unutmak
şiiri
güzel sözleri
iyiliği
vefayı
geceleri her gördüğümüzde
Dolunayı
birbirimizi hatırlamak

ölümlerden ölüm beğen diyen cellat sesi

dilim dilim
sevgilim
ince ince en ince yerimden doğranıyorum
zayıflayan kalbimden
hassas gönlümden günden güne
sağalmayacak yaralarla yaralanıyorum.

çaresiz bir zamanın azizliği işte
vakitsiz gelen bulaşıcı bir hastalığın mikrobu gibi
sardı tüm hücrelerimi

insanın yaşarken görüp bildiği
tüm acılar
sevinçler
de dahil

hayat yani

canımın yongacığı aşk'ın omurgası
oldum olası
sevgisiz olamam
sen yine de sevmeye devam et beni

sen yine yürüt hayal gemlerini
unutma yeminlerini
bırakma beni o ıssız sahillerde

biz seninle aynı düşleri düşleyen hayal tacirleri değil miydik
ve değil miyiz ki biz iki çığlık

iki Martı'yız aynı gök yüzünde süzülen
iki aşık,
birimiz mavi
birimiz kara

biz seninle hiç kar topu oynamadık ki
ne de kör ebe
çıktık mı bir ağacın en tepesine
şimdi çıkıp sarp kayaların en tepesine atma beni kurda kuşa
sürme bu işi yokuşa

çıkamadığın dağdan
inmek düşer bayır aşağı

biz seninle ama hiç çocuk olmadık ki
gerçekler mi büyüttü bizi
yoksa günden güne büyüyen asi
söz dinlemeyen,aşk'ımız mıydı

Yüksel Nimet Apel