Hayal Ev Şiiri - Oral Koca

Dumanlı kış akşamları
bir hayal evin
seyrederim manzarasını
uzaktan,
derin derin.
soguktan buz tutmuş
o pancurlu pencerelerin
ardındaki hayali hayallerde
mest olurum.
sonra,
bir ışık yanar
pancurların ardından
bir gölge belirir
perdelerde
sanki bir nurdan.
sıçrar bir kıvılcım yine
kalbimdeki kordan
aynı ateş'i aşk ile
herdem perişan olurum.
söner sonra odalardan
bir bir ışıklar,
başlar kalbimdeki
bitmeyen hıçkırıklar
kireçlenmiş artık
gönlümdeki kırıklar,
karanlıklar bana,ben
karanlıklara ramolurum.
senin ugruna yok olup
çignensede gururum,
ben hep aynı
ateş'i aşk ile magrurum.
gönlüm aglar,ruhum aglar
kalbim aglar magdurum
gel gel artık bana
ey gonca'i nurum