yağmur vurur pencereme
uçun kuşlar uçun
ak düştü saçlarıma
turnalar da ses yok.
hayal ettim geleceği
sigaramın dumanı tersine esti
düşledim güneşi.
yapa yalnız kalmaktı
belki ölmek
ben yinede hayal ettim seni
koparıp attı karanlığa beni
hüzünlendim birden bire
ellerim boştu titredi bedenim
bulutlar ağladı ben ağladım sessizce.
uyuyup kaldım saatlerce
rüyamda aradım yine yoktun
soluklandım biraz
koklamak istedim yüreğimi
yıldızlar ışıldadı soğuk duvarlarda.
hayal ettim karanlığa bedenimi
öyle çok korktum ki
hem ölmekten
hemde yapa yalnız kalmaktan...
Hüseyin YANMAZ
21/02/2014
Kayıt Tarihi : 13.3.2014 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!