Üşüyüp titrediğinde yalnızlığım
Güneş gibi ısıtacak
Umutsuzluğa kapıldığım karanlık günlerimde
Apansız yanımda olup beni aydınlatacak
Yüreğim yangınlardayken
Denizden esen hafif meltem misali nefesiyle serinletecek
Aşk tohumlarını ekerken gönül bahçeme
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.