Hayal dünyası Şiiri - Gökhan Özbek

Teğet çekip durdursam dünyayı!
Feryadı yankılanır yaşanmamış boşluklarımda
Dönmesin de kayıp düşmesin ellerimden
Zaten kırık dökük anılarım, haketmez mozaik olmayı
Kirli ayaklarla çiğnenen fabrika yapımı halıya
Dönmesin de ilk günün coşkusu kaybolmasın gözlerimden
Çekip uzatayım eylemlerin kiplerini
Ne kaygılı geleceğe, ne pişmanlık dolu geçmişe
Dudaklarımdan taşan su misali geziyorsun
Tenimde, şimdiki zaman yalan mı?

Sarıp sarmalasam dünyayı!
Sevgi gösterilmemiş hınzır bir çocuk hala
Kuzey kutbundan güney kutbuna
Dolasam kollarımı baştan başa
Belki bititir süre gelen aymazlığı
(ilgi ve alakadan sonra)
Böyle çocuk mu olur?
Bilmem kaç milyar yaşında
Aldanma boyuna posuna
Bir o kadar da yerin altında

Başaşağı çevirsem dünyayı!
İsterim tasam kalmasın yer çekiminden yana
Gezilmedik yer bırakmasın pabuçlarım
Düşmesin bayağılığına üstüne basılmışların
Demirden ayaklarım saplanmasın
Manyetik çekim merkezli toprağa
Ne enginliği kalsın semanın
Pamuk pamuk dağılsın bulutlarıyla
Ne de çılgınlığı nam salsın okyanusların
Gökyüzünde kaçışsın damlacıkları sağa sola

Son çarem rest çekmek dünyaya!
Toplu tabancada yuvasına sıkışmış tek kurşunla
Bu kez gerçek olur sözlerim
“Dünya bir yana ben bir yana”
Rus ruletinde de yaparsa bir numara
Sonunda yangın var boylu boyunca
Adresi yanlış mermi ucunda
Adaletim bu işte dünya
Hükmün müebbet gönül makamında
Kelepçeleyin de dönmesin artık yarınlara!

Annesinin bağrından koparılıp, göbeği kesilen bebeğin
İlk şamarını yediğindeki hıçkırığında saklıdır
Dürtülüp uyandırılmışların yüzlerindeki şaşkınlığı okursun birazda
Dünyaya alışamamış mısralarımda