Çocukluk hayallerimde şahlanan bir atım vardı,
Ülkeden ülkeye koştururdum onu, yeleleri kan ter içinde…
O. hep başını dik tutar, başını dik tutanları severdi.
Kâh uçardım onunla gökyüzüne, avucumda bulutlar…
Dizerek geçerdi yıldızları saman yolunda ki zaman,
Uçsuz bucaksız okyanuslarda köpükler atımın ayak izleri!
Zirvelerde rüzgârla uçuşan, birçok peri ve kar taneleri…
Ey küçük çocuk, ödünç verirmisin atını bize?
Ben cevap vermeden atım başlardı söze:
Ölünceye kadar beraberiz, ben onun hayal dünyasıyım,
Ulaşacak bilinmeyenlere, bu çocuk kurduğu hayallerle…
Nüshalar yazılmış yaratıcının kalemi ile.
Hayal ağacı beyninin kıvrımlarında yeşermede,
Hayal oku, iyi nişan alınırsa ulaşır elbet hedefe…
Kayıt Tarihi : 1.7.2012 12:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şükran Beşışık](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/01/hayal-dunyasi-21.jpg)
atlarla ilgili şiirine de yorum yazarken, ben de eski ata binmek hayâlimden bahsetmiştim.
Hayâl de olsa güzel sevgili Şükran Hanım.
Şiirinizi ve sizi kutluyor, sevgiler selamlar gönderiyorum.
Hâlenur Kor
Kısa ama güzel bir deneme...Kaleminize sağlık...
TÜM YORUMLAR (2)