Hayal Dünyası Şiiri - Yasin Avcı

Duyguların ve düşüncelerin çaresiz kaldığı
Torpilli bir sevdanın kurbanlarıydık biz..
Sen duygularını açıklamamıştın,
Ben de düşüncelerimi..
Çünkü;
Ne sen 'benim düşündüklerimin ciddiyetinden' emindin,
Ne de 'ben senin duygularının yoğunluğundan' haberdar..
Kararsızlık,bir insanın verebileceği en kötü karar olsa gerek..
Ve biz ne yazık ki en kötü kararı vermiştik..
Ne sevebiliyor ne de vazgeçebiliyorduk..
'Elini tuttuğum ve göz-göze geldiğimiz'
O anı hatırlıyorum şimdi.
Tam sana herşeyi anlatacak,duygularımdan bahsedecektim ki,
Gözlerinde ki endişe ve kararsızlık vazgeçirmişti beni bu konuşmadan..
Oysa ne kadar da çok hazırlanmıştım..
'Sana herşeyi itiraf edecek,
Sen de bu duyguları karşılıksız bırakmayacaktın'.
'Kalbin hiç atmadığı gibi hızlı atacak,
Ve bütün içtenliğin ile sarılacaktın boynuma'..
Hepsi hayalmiş demek…
Meğer ben,hayal Dünya'sın da yaşayan
Zavallı bir masal kahramanıymışım.
Kurduğu hayallere inanan,
Ve gerçeği ancak yaşayarak öğrenen aciz bir kahraman.
Durup dururken nereden geldi şimdi bunlar aklıma?
Yine mi dalıyorum hayallere yoksa?
Halbuki;
Bu Dünya'da hayale yer olmadığını,
İnsanların “mantık” denen illete kapılıp
Sevgiyi,aşkı hiçe saydıkları,
Ve insanların hergün biraz daha robotlaşarak,
Duygularını ve hislerini unutmaya çalıştıkları
Bir Dünya'da yaşadıklarını ne de çabuk unutmuşum..
Kimbilir;
Belki de ben eski kafalıyım.
Yeniler böyle olduğuna göre! !