Hayal Denizim Şiiri - Aslı Demirel

Volkanlaşmadan içimin kavruluşları
Ulaşabilsem sana
Çünkü
Bir sen anlarsın bu halimi
Tutuğum hayaller bırakmıyor peşimi
Şuan nasıl da muhtacım
Hisseden nidalarla beni dinlemene
Bilirim suskunluğunun güzel sesini

Halâ daldığım hayalin körlüğünde gözlerim
Çepeçevre sis ardına gizlenmiş
Ha ağladım ağlayacağım hissi boğazımdaki düğümde
Savrulup dururken bedenim hayatlar içinde
Yerde mi ayaklarım
Herşey ne kadar da sahte
Ya senin adımın hangi yöne

Gece yine alabildiğince acımasız
Oluk oluk akıyor penceremde
Ve ben aniden
Gözlerimi satıyorum uzaklara
Balkon mermeri soğuğunu ellerimde buluyorum

Karşımdaki pencere kocaman bir okyanus
Dalgaların biri gidemeden yerine
Gelene yakalanıyor
Sarmaş dolaş oluşları sabırsız aşıklar misali
Bir adım atsam eteklerim ıslanacak
Hatta iyot kokusu burnuma doluyor
Ya düşüncelerimi engelleyen sesi
Nasıl da kıyılarımda hırçınlaşıyor
Ama neden yalnızım
Topladım eteklerimi
Paçalarını sıva da gel peşime
Bak hayal denizim ayaklarımızı bekliyor

Nerden çıktı bilemedim bu anne feryadı
Ya bu yaşanmamışlık dolu rüyalar
Yine mi kavuşulmadığındandır aşk oluşu
Bin anlamla kavruldu bakışlarım
Yanıyor yanıyor
Ağlamalıyım
Birikenler ancak gider
Biraz da senden çalmalıyım

Balkonumdan süzülüşlerini gördüğüm
Bedenler geçitte başları önünde
Tebessüm eşliğinde seyrediyorum
Esaretteki bedenlere inat
Ruhları özgür alabildiğince
Tam da senin dediğin gibi
Seversin özgürlüğün her halini

Her zamanki gibi
Sabırla bana yerleştirdiklerini aldım elime
Diktim gözümü göğe
Sabahın yıldızları süpürmeden önceki haline
Birazdan sönecek ışıltıları
Tek başına ne kadar da ağır tan yeri ağırışları

Eee sevdiğim
Sen nerdesin
Azıcık tahammül
Azıcık şefkat
İstemeden verir misin
Peki
Beni sohbetlerinle ödüllendirir misin...

(03 08 2007)