Ellerim uzansaydı, mavi gökyüzüne,
Koparır yıldızları, koyardım önüne.
Batınca Güneş, karanlık çöktüğünde,
Buluttan tül diker, çekerdim pencerene.
Perdenin arkasında, bulutların gölgesinde,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
