Hele bir bak gözlerime, eskiden olduğu gibi
Gel otur yanıbaşıma unuttur bana derdimi
Mazi değil yaşananlar üzerinden zaman geçse
Nasıl unutulur o anlar, hayal değil gerçek ise
Biliyorum unutmadın, benim gibi yanıyorsun
Seni hala sevdiğimi bal gibi de biliyorsun
Aradan aylar geçti seni en son gördüğümde
Yüreğinde yaşıyordum, bunu gördüm gözlerinde
Peki ne oldu bizede, böyle yabancı olduk
Basit bir gönül oyununun figüranları mı olduk?
Bu bekleyiş nereye kadar, ne zaman sona erecek?
Bu gönül diğer yarısını ne zaman elde edecek?
İçip ayyaş mı olmalı, kaderine mi küsmeli?
Bu gönül kaldıramaz bu amansız beklemeyi
Madem yoksun yanımda, çık artık hayatımdan
Kalmasın hiçbir anı, al hepsini aklımdan!
İmkan olsa bir format çeksem aciz beynime
Kimbilir, belki o zaman gelirim kendime
Belki o zaman gelirim kendime.....
Kayıt Tarihi : 7.1.2009 18:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dert insanı ağlatır, aşk söyletirmiş...
Yüreğinizdeki yangının çıngıları düşmüş dizelerinize... Yangın var bir yerlerde...
Yangın olmasaydı bu şiir de olmayacaktı. İyi ki, yangın başlamış.
Şiir mükemmel, anlamca zengin, hüznün bize yansıyan yanları bizi de içine alabiliyor.
Keyifle ve severek okudum, tebrikler...
Tam Puan + Ant.
Selam ve sevgilerimle....
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (4)