* Hayal de Olsa * Şiiri - Namık Salih

Hay di Gülüm Gün ol doğ artık.
Karanlığa alışık değilim.
Sokak ışıkları aydınlatamaz benim etrafımı.
Onların gücü yetmez karanlığın içinde seni görmeme…

Canım! Ben karanlıkta seçemiyorum!
Öyle derler bizim oralarda.
Yani karanlıkta göremiyorum ben seni.
Hani derdim ya hep, Aydınlığım oldun sen benim.
Şimdi yokluğunda her yer karanlık bir tanem…

Bu karanlığa isyan değil, Yanlış anlama sakın…
Yanımda olsaydın, Şimdi karanlığı da severdim…
Ama gün doğduğunda sana kavuşuyorum ben…
Güneşim oluyorsun, Rengârenk doğuyorsun dünyama…

Böyle dediğime bakma sakın…
Alışığım ben zifir gibi karanlık gecelere aslında.
Kendimce şımarmak istedim biraz, Hepsi bu.
Oysa ne kadar çok isterdim sabahlara kadar
Yanına uzanıp O güzel Melek gibi yüzünü izlemeyi…

Evet Gülüm şimdi güzel bir melodi sesi geliyor yıllardan beri çalmak tan yorgun düşmüş radyomdan…
Onu dinliyorum senin hayalinle birlik’te, Ve sen de çok severdin o melodiyi… Ve yağmur yağıyor dışarıda bardaktan boşalırcasına…

Siluetini görüyorum her şimşek çakışında, Bir daha diyorum,
Bir daha çaksın şimşek, Bir daha göreyim O gül yüzünü…
Ve bekliyorum, Beklerken de sokak ışıklarının
Yolun üzerine yansıyan yakamozunu izliyorum…
YAKAMOZ YÜZLÜMM…

Zaten her yağmur sesi seni müjdeler bana, Seni getirir…
Bütün ihtişamınla yağarsın her yanıma, Her yer seninle dolar…
Damla, damla olursun penceremde
Camlardan süzülüp, akıp gidersin, Bir dahaki yağmura kadar…

Bak hissediyorum sıcaklığını, Ne kadar uzakta olsan da…
Biliyordum beni duyacağını, Geliyorsun işte,
Yine bütün renkleri takıp takıştırmışsın her yan’ına,
Seninle dolu aydınlık ve güzel bir günü müjdeliyorsun bana yine.

Hoş geldin canım, Hoş geldin. Gelirken de seni getirdin bana…
NE de iyi ettin; Bak seninle birlikteyim işte;

HAYAL DE OLSA…

10.03.2009 ANTALYA