Sen benim içimde yanan bir güneş gibisin.
Ne kadar su döksemde
Nafile...
İçimi bir alev gibi yakıyorsun
Durmak bilmiyor öğütlerin
Aralarda kalmış saniyeler var benim hayatımda
Tek tek üstü çizilmiş, tek tek bitmiş...
Yolculuklarda çantamda götürdüğüm bir kırık aşk
Ve yolvuluklar bendne önce bitmiş
Denizde taşın verdiği o berraklık var sende
Sabah kalktım kalbimde bir kuş ölmüştü
Onu o kadar incitmiştimki oda kayıp ellerimden düşmüştü
Solgun yüzlerin arasından kaymış hayallerle
İlerledim sokaklarda,
Yalnızlığı göğsümde hissetim,tam şuramda
sevmeyi bilmelisin bir anda
dokunmalısın hayata
bir kızın elinde tutmalısın kızkulesinde aniden
delice hissetmelisin ellerini
biraz daha kan,biraz daha kendin gibi
inanmalısın kaybetmeyeceğine,ellerinden tutuvereceğine
burada bazen hayat yok oluyor
sevmediğin şehirdesin şimdi kalbinle birlikte
kalpsizlerin ocağındasın,kalpsizlerle yaşayansın
sen hiç yaşadınmı beni tüm kalbimle ve bedenimle
hiç hissetinmi beni yağmur yağarken geceleri
gündüzleri bana döndünmü yüzünü bana beni anlattınmı?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!