Öyle bir andı ki! Ruhum alev aldı; titredi
Arş; yanılmışım, kendimi yaşıyor bilirdim
Gözün, gözüme değidiği o anda dirildim
Dünyada güzel ne varsa önüme serildi.
Çöldeki vaha gibi sarıldım gözlerine
Kana kana içtim o an, bitmeyecek gibi
Şimdiyse yine çöldeyim, tıpkı mecnun gibi
Kızgın kum değer tenime, gözlerin yerine
Şimdi seraplara uyanıyorum her sabah
Hayal çölümden kaçsam da bırakmıyor peşimi
Gözlerine susamış, kumlar yakmış tenimi
Çık karşıma da, seraplar son bulsun bir sabah
Çık karşıma da, yakmasın kızgın kumlar tenimi
Kayıt Tarihi : 19.6.2018 22:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!