Hayal Caddesi Şiiri - Hamiye Gül

Hiç kimse daha 4 ve 5 yaşından ömrünün sonuna kadar dilendirilip ve bu süreçte bütün acımasızlıkları yaşamamıştır.Sahipsiz çocukların kaderi dilendirilmek ve ızdırap yaşatılması değildir. Hiç kimsenin sahiplenmediği,korumadığı,ev olmadığı, merhametini yitirmiş insanların... 'Allah versin!'diye utanmadan azarladığı kovduğu çocuklarımızın hükmünü insanlar veriyor,çok yazık! Çocukları koruyamıyorlarsa en azından kovmasınlar;çünkü eğer para götüremezlerse sahiplerine ya dövülüyorlar, sakat bırakılıyorlar,bunun sebebi biz olmayalım.Onların acı,hazin kaderini biz bilmiyoruz... Gümüş Gül'üm Ben bu gün Sokak çocuğuyum. Duyun feryadımı Ölüyorum! Alın zalimin elinden, Daha 5 yaşında Aciz bir çocuğum! Dilenmek Dayak yemek Sakatlanmak Ölmek istemiyorum! Yeter ki kurtarın beni karanlıktan... Güllerim gülüşlerim Sizlere sevdiklerinize hediyem olsun. Yok,para istemem... Para canıma kastetti durdu Yüreğime dokunun yeter... Çarkın elinden kurtarın yeter...