Hayal Bu Ya! Şiiri - Naime Erlaçin

doğuya biletim kesilmedi hiç
batı ile doğunun
örtüştüğü güneyim ben
badem ağaçlarıyla bezenmiş düşlerden gelir
asmalı bağ evlerine giderim

vakitsiz delinir gözlerim bilge bir dağda
kirpiklerim muamma izleklerde titrer
buz ayazlara düşerim ağustosta
yüzümde kar
gözden taşırdığım tuz tenime akar

unutulmuşlardan bir su arkı içinde
camdan köprüler kurar düzlükten tepeye
tepeden düzlüğe göçerim

bir ses...bir mekan
yakın tarihten bir zaman
sıkça çağırır vadesi dolmamış ayrılıklar gibi
oysa çok kalabalık buralar
göğsümde dünya dolusu insan var!

kışı yaza döndüren kentler kayıp şimdi

aynaya yansıyan
geçmişi izleyip su arkının içinde
bir ehram kölesi gibi usanmaksızın
köprüler inşa ederim
ruhumu kaptırdığım Anadolu ey!
ilkyazdan renkler nakışladığım sevda
bir hayal ülkesini yalayan gurbetimsin
hüznümsün sen
seni başka türlü severim

yer... özlenen bir mekan
zaman...yaşanmamışlardan bir an
kişiler...yok artık

hayal bu ya kuruldu işte!

(26 Ocak 2004)