Hayal ağacımdan büyük dal koptu,
Sözler bitti, sanki dilim lal oldu.
İlham kaynağımdı canım kardeşim.
Onunla beraber hislerim de soldu.
Yazdığım sözlerde ve güftelerde;
Hayalini kurduğun tüm bestelerde,
Yarınlarımda ve onsuz dünlerde,
Kardeşim vardı her yerde ve serde.
Allah izin verirse demedim mi acaba?
Yüzü gülüyordu, ölmemiş miydi acaba?
Uyan, rüya görüyorsun deyin ne olur;
Ne desek de ölüm gerçek, boş çaba.
Turan Yükseloğlu
Kayıt Tarihi : 13.10.2019 20:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Yükseloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/13/hayal-agacimdi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!