Hayalim, Olmayan Düşlerim

Ne olmazları oldururum senle
Ne imkansızları yok ederim
Düşlerimin en özel köşesinde
Temellerin en sağlamını attın
Yüreğimdeki yerin gibi.

Yüreğim bir yangın yeri;
Sensiz cennet bahçesi söndürmez ateşi
Cehennemin en dibi oradaysan en güzeli
Yak, kavur dilediğin gibi parçala benliğimi Gözyaşlarım söndüremez yangın yerini.

Aşkının yüceliği karşısında diz çöktüm
Karşı konulmaz kahkahalarına tutuklu kaldım
Yüreğime sapladığın oklarda dermana bakmadım
Yıkılmaz dağdım depreminde yıkıldım

Ah, ne kusursuz kusurların var
Her birine hayran kaldığım
Keşke şuraya "hatırladıkça" diyebilsem
Bir an aklımdan çıkıp tekrar seni sevsem.

Duramam, durduramam kendimi
Suskun yüreğim seninle konuşur
Düşlerim seninle yaşar, yaşlanır
Gülüşün bir an çıkmaz, sürekli çakar çivisini.

En mutlu anlarım seninle hayalim
Çıkamam bu girdabın içinden, istemem
Kovmak istesem kovamam, kıyamam, üzemem
Bir mutluluğuna canım hiçtir benim
Hayallerimi sensiz istemem.

Ellerin ellerime ne kadar uzak,
Dünyanın bir ucunda sanki sıcaklığın
Koşmak ne kadar yorar insanı?
Yorulmayı unuttum ellerine koşmaktan.

En iyi güneş alan yerimde hep saklısın
Ah, bir bilsen kurduğum düşleri
Fotoğrafınla konuşsan anlatır mı sana beni?
Doya doya söyleyebilse sana güneşli günleri.

Korkarım bir gün göremezsem seni
Bir çiçek dalı kadar narin,
Bir gülün dikeni kadar keskin yüreğini.
Dikenlerin kanatsa da beni farketmez,
Tanrı bile kıskanır sana olan sevgimi.

Ah, sen ne yüce bir sevgisin
Ez geç yüreğimi yine seninim
Hastalandım sana derman istemedim
Bana en büyük şifa senin ellerin.