Sonbaharda düşen yapraklar gibi hafif
Baharda açan papatyalar gibi zarif
Senin hayalinle dans ederken buluyorum kendimi
Nehrin yanından geçiyoruz usulca
Yansımalarımız parlıyor, yan yana olduğumuz da
Gözlerinde büyür içindeki sevginin çiçekleri
Görünce unuturum tüm o acımasız yabancı gözleri
Bedenim korkmadan sana doğru adımlarını atar
Kalbim aklımın ritmini aşkının zarafeti ile bozar
Gece, parlak yıldızları yutan bir karanlık
Hayalin ışık tutar sonsuzluktaki düşlerime
Hislerim, beni zehirleyen dikenlerle dolu bir sarmaşık
Aşkın unutturur tüm korkularımı kalbime
Kışın yağan karın beyazlığı gibi naif
Yazın ısıtan güneşin parlaklığı gibi sıcak
Senin hayalinle dans ederken buluyorum kendimi
Kayıt Tarihi : 2.4.2023 13:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öyle güzel, duygulu bir hikayesi yok bu şiirin. Matematik sınavına çalışırken ruhumdan taşan duygularla yazdığım bir şiir. Kalbimdeki küçük yazar matematik çalışırken beynimi işgal etmeye bayılıyor sanırım. Genelde ilham hep olmadık zamanlarda yakalar beni. Bu şiir de oldukça amatörce ama kendimi geliştirmek için hep çabalıyorum, çabalayacağım. Okuduğunuz için çok teşekkürler^^
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)