Hayal Şiiri - Emin Şanlı

Hayal kurmayı sever misiniz?
Mutlu bir Dünya'nın hayalini,
Mutlu bir ülkenin,
Mutlu bir ailenizin hayalini...
Gerçekleşmeyeceğini bile bile de hayal kurar bazen insan.
Neden yapar bunu, bu 'eziyeti' kendine neden çektirir?
Olmayacağını bile bile neden ümitlenir,
Neden eli kolu bağlı olduğu halde boynundan büyük işlere kalkışır?
Ve sonunda yapamayacağını anladığında üzülür...
Her gün, her an tekrar eder bu.
Hayal kurmak acı verir en sonunda, sadece acı.
Ama yine de yapamaz insan hayalsiz.
Çünkü hayal gerçeklikten acı duyan insanın,
Elinde ve zihninde olan tek umut kaynağıdır.
Umut bazen gerçekleri unutturur ve sizi istediğiniz ütopyaya yerleştirir.
Tıpkı hapishane hücresindeki mahkumun güneşi gördüğünde Tanrı'nın hâlâ onu unutmadığını sanması gibi... Ama gerçek, gerçek o hücrede ölüme mahkum olmasıdır.
Umut yaşatır insanı, ne su; ne de bir tas çorba.
Sarılın sımsıkı hayallerinize, onlar size bahşeder umutları.
Gelecek hayal kuran çocuklarda saklı.
Gelecek umut dolu.