Hayal Şiiri - Hüseyin Ateş 2

Ey sevgili, bu sessiz saatte nece geldin
Gün boyu seni düşlerim, niye gece geldin
Yine sabah uzak görünür bana o halde
Yine bir keşmekeş başlar kalpte ve hayalde
Hani sessizliğe sükûnet derlerdi, nerde
Yine düştün gönlüme, yükseklerden iner de
Ey yar, ben hayalini değil seni istedim
Gündüzüme süsüm, geceme ışık ol dedim
Ama hayalin geldi, geceme hortlak oldu
Düşlerimin hepsi birden birer otlak oldu
Oysa ki sendin hep sevgisini gözlediğim
Her saat durmadan kendisini özlediğim
Canımın yanıp tutuşur gibi istediği
Sensin kapatacak yüreğimdeki gediği
Bir hasretti hep bellediğim, artık yetmez mi
Devran döndü, onca vakit bir sevda etmez mi
Gel artık, bir sabah olsun ister iki gözüm
Müptela olduğum gel, hayat görsün kör özüm 
Sana muntazırım, ama silinmekte izim
Geceler asra denk oldu, ben hala sensizim
Korkma gel, kalan umutlar vardır burda yarım
Sana dünyaları feda edecek ben varım