Hayal Şiiri - Erhan Turan

Bazen ne hayal ediyorum biliyor musun?
Zaman farklı, yer farklı,
Benim seni sevdiğim gibi,
Sen de beni sevmişsin...
Ve gelip seni alıyorum...
Ellerinden tutup,
Bir şehrin sokaklarında yürüyoruz,
Hiç kimse umurumuzda olmadan...
Sen şirinlik yapıyorsun,
Ben de sana hayran hayran bakıp gülümsüyorum.
Öyle yürürken bir anda yağmur yağıyor, hem de şırıl şırıl...
Ama kaçmadan o yağmurun altında,
Yürümeye devam ediyoruz...
Yağmur başımızdan girip ayaklarımıza kadar bizi ıslatıyor.
Ama bundan hiç şikayetçi değiliz.
Sonra az öksürüyorsun,
Ben üzerimde ne varsa,
Çıkarıp sana giydiriyorum.
Sana sarılıp bedenimle seni ısıtıyorum,
O şekilde yürümeye devam ediyoruz.
Ve yüksek bir tepeye çıkıyoruz.
Altımızda deniz,
Üstümüzde gökyüzünün maviliği...

Öylece bir bakmışız ki akşam olmuş...
Ve az sonra yıldızlar çıkıyor.
Denizin kıyıya vuran dalga sesleri arasında,
Yıldızları seyrediyoruz...
Sen başını omzuma koymuş bir şekilde,
Yıldızları seyrederken,
Ben de çaktırmadan seni seyrediyorum.
Sonra sen yıldızlara bakmadığımı,
Sana baktığımı anlıyorsun,
Kızıyorsun bana!
Sonra başımı dizlerine koyup,
Öylece sen yıldızlara, aya, denize bakarken,
Ben sadece ve sadece sana bakıyorum...
Çünkü demiştim ya sana,
Benim yıldızım da ayım da güneşim de sensin diye...
Ve orada uyuyoruz,
Sana bakarak gözlerimi kapatıyorum.
Açtığımda seni görerek uyanıyorum,
Ve şükrediyorum Allah’a, yanımdasın diye...