Hayal Şiiri - Emircan Aydoğdu

Yalnız başına dolanıyorum .
Boş sokaklar,karanlık ve Sessiz .
Yalnız olduğumu hissettiğim günlerden birindeyim ,
Sokağın sessizliği ürpertici his veriyor içime .
Aslında karanlıktan korkarım ,
Yine de yolum a devam ediyorum sessizce .
Hayal ediyorum evlerin benimle konuştuğunu.
Hayal ediyorum yol şeritlerinin benimle arkadaş olduğunu .
Tam dalmişken hayallere omuzuma birsey çarpıyor ,
Sendeliyorum olduğum yerde birkaç dakika ,
Kafamı kaldırdığımda birde ne göreyim !
Aşk dedikleri bu olsa gerek
Dakikalarca bakıyorum gözlerinin içine öylece ,
Sesim çıkmıyor,konuşamıyorum adeta.
Gözlerine bakarken aylar mevsimler geçiyor sanki .
Ben hala bakıyorum .
Artık Merhaba deme vakti geldi biliyorum,
Merhaba diye ses çıkıyor ilk defa dudaklarımın arasından sessizce ,
Korkarcasına ..
Güler yüzlü bir ifade beliriyor birden karşımda ,
Tam Merhaba diyecek..
Uyanıyorum ...
Yine devam ediyorum yapayalnız hayatıma .