Sen nerenin kahkahası?
Böyle aklımı göğe,
Yıldızlara savuran.
Ben nerenin delisi?
Her gün seni öldürürcesine kıskanan.
Sen bu kadar yok,
Bu kadar var arası bir şeyken.
Biz nerenin afeti?
Birbirimizi yıkmaya hevesli.
Geçersin hani,
O mağrur gülümsemeyle.
Ben senden nefretle,
Seni seviyorum işte.
İşte öylesine delirmişiz biz.
Kavgalı çocukluğumuz sabahları doyurmuş.
Çocuklarımız doğmuş,
Bir erkek bir kız.
İkisi de sen aynı.
Rüyama uyansan da,
Okşasan başlarını.
Ben nerenin aptalı?
İtinayla abartan
Yıldız kadar ışık vermezsin bana
Güneş sanarım seni her defa.
Kaan Kapgan
Kayıt Tarihi : 1.9.2019 15:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!