Hayal Şiiri - Davut Affan Yılmaz

Kelimelerin yetmediği, bir hayalim var,
Bu hayal yüzündendir ki, bu dünya bana dar.

Geçmem gereken kapılar, almışken gardını,
Ben hiç düşünmedim, o kapıların ardını.

Dik durdukça, bir ağırlık çekiyor aşağı,
Yere düşmemi bekliyor iken, sert kırağı.

Bir derde iç çektik, dışımıza vuramadık,
Bu dert içimizdeyken, yerimizde durmadık.

Ayağa kalktı tüm cihan, etrafına baktı,
Barikatlar alev aldı da, kendini yaktı.

Sonra yine düştü aklıma, bu hayal eşsiz,
İçimde ki fırtına, şimdi daha da sessiz.

Çünkü kimseye anlatamadım, bu hayali,
Bellidir hayalin, gelecekte ki ahvali.

Hayalleri, derin bir sabır ile sularsın,
Velev ki ümit yoksa, o yarayı tuzlarsın.

Bir ümit için, dualar yükselir semaya,
Gerisi ya çabana bakar, yahut Mevlaya…

Davut Yılmaz ( Affan)