...Hayâl...
Benim hayallerim çocuklukta gerçekti
Mesela bir oyuncağım olsun isterdim
Anneme,babama göz yaşı döker
Hemen hayalime kavuşurdum
Hayalime büyümeyi eklemiştim
Büyüyünce herşeyin daha güzel olacağını
düşünmüştüm
Ve büyüdüm hayallerim ikiye katlandı
Oysa hesap yapmamıştım hayalim
hayallerim olacak diye
Aşk ve sevgi eklemiştim hayallerime
Aşık oldum, sevdim çocukluğum gibi
Çocukluğumu çok severdim
hayalime kavuşuyorum diye
Sandımya belki onada kavuşurum diye
Düşlerime aldım beraber oluruz diye
Ama hayallerime almayı unuttuğum varmış
Yalan, Ayrılık ve Yalnızlık
Çocukken yalanı bilmezdim'ki ben
Aşık olunca öğrendim hepsini
Ayrılık sadece ölüm bilirdim
Yakınımı kaybettiğimde ayrıldı derdim
Aşk ve sevgide ayrılık düşünmezdim
Çünkü Annem ve Babam birbirlerine
hep aşıktı
Bende sanırdım hep aşık olacağız
Meğer hepsi hayal,düş ve masalmış
Yalnızlık ALLAH'a mahsustur derlerdi
Peki neden yanımda değil??
Aşığım seviyorum dediğim hayallerim
Gözünde oldu bir alim
Şimdi bende bir kin
Ne hayalim var dönsün
Ne düşüm var GÜLSÜN...
Şiir: @Bygicik (İlkay Aydemir)
İlkay AydemirKayıt Tarihi : 3.8.2018 22:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!