bir kadın vardı
gözlerimin içinden derinlere bakan
dünyanın salaklıklarından
arınmış bir kişiydi
gökyüzü mavi
yeryüzü gri
ben de biliyorum
çimenin
nasıl bittiğini...
böylesi bir tavrı vardı
çıldırmaya geldi mi
çıldırırdı
durgun nehirdi zaman zaman
başucumda yatardı...
sönmüş bir volkanın
küllerini savurmuştu
tekrar alevlendirip
buruk bir çocuğa
kavuşmuştu
bir hayal miydi neydi
bir kadın vardı öyle işte
yiğitçe çekip gitmişti sonra
şafak vakti sökünce...
Kayıt Tarihi : 8.8.2016 00:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!