Hayal Şiiri - Onur Koza

Eskilerden çalan bir fransız şarkısı (tomba la neige)
bu gece yeniden seni bana getirdi,
tutki gece idi ve yağmur yağıyordu taksimde,
aylardan şubat, marta kavuşuyor idi,
sanki tüm hasretler siliniyordu o gece yağan yağmurla...
hayal bu ya bizde senle,
istiklal caddesinde nostaljik tranway'ın yerle bir raylarında hızlı adımlarla yürüyorduk. her şey ama her şey yolunda gidiyordu
sen yürürken yine önüne bakmak yerine
gözlerimin içinde kaybolmayı seçiyordun...
yağmur şiddetini artırmıştı,
biz yine şemsiyesiz'dik ve sırılsıklam olmuştuk
çevremizdeki hiçbir sesi duymamaya başlamıştık ki
yani bunu başardığımızı sanırken yıllar sonra....
ve arkamızdan gelen nostaljik tranway çanı ile irkiltiliyorduk ikimiz...
genemi hayaldi derken,
ben o seni bana hayal olarak geldiğin,
fransız şarkının bittiğini duyuyordum
kulağıma gelen melodilerde
ve tanıdık bir ses tonuyla hayalin sonuna noktasını şarkısıyla noktalıyordu
Zeki MÜREN, şimdi uzaklardasın diyordu hiç ayrılmam derken...
kavuşmak hayal oldu diyordu... ve sen yoktun hayal oluyordun...