Hayal Şiiri - Nihat Derviş

Zamanın karanlık bir yarısında
Oturmuşum yanlızlığımın içinde
Bir ben var bende yapayanlız
Ne bir ses, ne bir nefes
Sessizliğin sesi sarmış her yanı
Ay ışığı altındaki gölgeme
Derin derin bakarken
Yine dalıp gitti garip gönlüm
Geçmiş günlerin derinliğine
Hani sokaktaki o çocuk
Gece gündüz demeden
Delicesine oynardı
Hani, bir top peşinde
Koşar kavga ederdi
Hani bazen düşer, ağlardı
Sonra, hiç bir şey olmamış
Gibi yine oyuna dalardı
Gam keder nedir, sevda nedir bilmezdi
Bir de akşam, üzerine
Ağır ağır çökerken
Yatağında nasıl da hayaller kurardı
Oysa rüya aleminde gercekleşirdi tüm hayalleri

Ömürüm bir yaz gibi
Eridi yar gibi
Yaz geldi kar gibi
Görünmez oldun

Ne oldu da birden bire
Soğuk bir yel esti
Yüreğimin derinliğinde
Üşüdüm, titredim
Gözlerimde iki damla yaş
sanki o çocuk gibi ağlıyordum
Birden dönüp baktım,
Sağ yanımdaki gölgeme
Hani nerde, neden yok?
Ya o sokaktaki çocuk...
Hani o renkler..o hayal dünyası
Meğer bulutlar çoktan sarmış ay ışığımı
Sanki sahnede yüzüme kapanırken son perde
Anladım ki hayal dünyasında olan benmişim
Ah zaman ah
Nasıl da koskoca bir ömür
Gelip geçti bir anda anlamadım
Ey DERHUŞ....(Nihat Derviş)
Haydı kalk, sende garipsin bu dünyaya
Bu gün var yarın yok..
Unutma ki insanoğlu HARPA benzer
Telleri insan, çalansa zaman