Martıların süzüldüğü o kentte,
Bir yangın gibi düşmüştü kalbime aşkın.
Dudağımda yarım bir ıslığın olduğu o zamanlarda,
Sen önce gözümde büyüdün, sonra başkalaştın.
Gökyüzüne uçurdum ellerimden güvercinleri,
Hayatımın en güzel hikayesi olacaktın eğer başlasaydın.
Gözlerinin içine bakıyordum,
Ama uzak bir ülkeden bakar gibi.
Seni seviyordum.
Bütün şiirlerimi sana yazıyordum.
Bütün şehir biliyordu,
Sen biliyordun.
Ufak bir derdim vardı ama
Sen sevmiyordun.
Şimdi çocukları deniz görmeden büyüyen,
Martıların hiç bilmediği şehirlerdeyim.
Umudun bozkır kadar kurak olduğu yerdeyim.
Senden haber alamadım yıllardır.
Şimdi ben senden çok uzak şehirlerdeyim.
Ve hala sana yazıyorum şiirlerimi.
Ve hala seviyorum seni.
Ama bu kez bilmiyorsun.
Şimdi bir hayal kuruyorum kendimce:
Sen de beni seviyorsun.
Ağustos 2009/ Kırıkkale
Mehmed AksuKayıt Tarihi : 21.8.2009 16:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!