Hayal Şiiri - İsmail Akdoğan

Ufuksuz hayallerin şafağında bir sabah
Nefsim yine o taze beyazlığa bir tamah
Bir de güzel tenine bir eşsiz sevda sardı
Sanırım kıştı o gün ama mevsim bahardı

Saçların at kuyruğu ucunda bir kurdele
Okul yeni dağılmış kitaplarla el ele
Sıkı sıkı sarmışsın bastırmışsın başını
Göğsüne kitapların dindirerek yaşını

Bilmem hangi lisenin nadide bir gülüsün
Bu şairi öldüren hayatın ödülüsün
Seni tutmak mümkün mü ey üveyik kuşu sen
Bir rüzgar gibi halin hayallerime esen

Tutmak çözmek saçını dizlerimde başınla
Oynamak senin ile gözlerinle kaşınla
Öpmek o acemice öpüşen dudakları
Seyretmek senin ile görünmez uzakları

El ele dolaşmaktır hayallerim düşlerim
Koynuna dolsun diye sıcacık öpüşlerim
Seni seyrederim ben daima ardın sıra
Sen de eremedin bak daha bu içli sırra

Ama salınıyorsun bir yaprak misal dalda
Ne olursun ince bel karşımda br an kal da
Sal beni gençliğimi ömrümü mateme sal
Ne olursun liseli ne olursun gitme kal