Zaman olur aklıma hayalin düşer
Anlatılmaz bir an olur saniyeler
Kaybedilmiş sevgili üzerine
Birkaç mısra dökülür ağzımdan,
Nefesimi duyarım yalnızca
Kaybetmemek için gölgeni...
Her akşam karanlık hüzne dönüştüğünde
Yıldızlar gözlerimde hırçınlaşır
Ay, deli dolu gülümser gözlerine
Bir bulut sarar ayrılık şehrini,
Bir kaç damla süzülen yaş
Hayatım oluverir...
Özlem budur derim kendi kendime
Kaybedilmiş aşk
Ve namlunun ucundaki umut
İki yamalı kardeş olur,
Sevgili olur biri birine...
Susuyorum artık...
Kirpiklerim birbirine kenetlenmiş
Yanımdan geçip gidişini izliyorum.
(13.12.2002 23: 30 istanbul)
Yakub KavrukerKayıt Tarihi : 18.12.2002 21:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
iki yakasını aralar ve narin varlığı yansıyı verir
tadını içenler bilir
buz gibi yanaklara değdi mi sersefillimsi
görünüşe aldanma
o yağış acıdır belki lakin
hiç bir zaman sefalet dilekçesi değil
ki sefil eder bu aşkın tozu
ardından bakan hayaline...
---
çoğu zaman hislerimizi hisselemek korkutur, kendimize duyduğumuz hırçın bir benlemeye düştüğümüzde.
neden hayaline düşen kalkıp gider hayatından? de 'hak görürüz hatırlamayı'...
içine çekildiğimiz sevgiyi gerçek anlamda vasıflayabilirsek, sevda uğruna sevgilisizliği çekmeyi bilmeliyiz. aslında kendimizle tamlamışsak O'nu, ona gerekli miyiz...
düşünmeli.
yokluğumuzla yokluğumuza kalmamak dileğimle.
TÜM YORUMLAR (2)