Dün boğazda,
Emirgan’da yalnızdım.
Seni andım,
seni aradım hep.
Çiftler sessizce dolaşıyor
gözleriyle anlaşıyorlardı.
Seni aradım o an.
Bir ağaca kazıdım adını,
Ve yanıbaşına oturdum.
Mevsim sonbahardı.
Etrafım kahverengi yapraklarla doluydu,
saçların aklıma geldi.
Karşı kıyıdaki çam ağaçlarının yeşilliği,
gözlerini hatırlattı bana.
Şimdi yalnız değilim;
karşımdaki yeşilliklerde gözlerin,
yanımdaki kuru yapraklarda saçların,
ve
hayalimde sen varsın; Ayla’m.
28 Kasım 1967 Kumkapı İstanbul
Kayıt Tarihi : 22.11.2020 02:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Erdal Güzeldemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/22/hayal-1967.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!