Hay dünya Şiiri - Ahmet Coşkun

Hay dünya

Günden güne artar derdim kederim
Geldim gidiyorum tadın almadım
Ekmeğimi gözyaşıma banarım
Hay dünya, hay hay dünya yıkılasın

Ne dem gördüm bağında dergâhında
Ne yar buldum ömrün gençlik çağında
Bir hay hoyun kanıp gittim ardında
Hay dünya, hay hay dünya yıkılasın

Kale tuttum dört yana hak pasladım
Kar boranda kaldım dondum ıslandım
Ne insafa ne vicdana rastladım
Hay dünya, hay hay dünya yıkılasın

Karaahmet hamurunu karınca
Toplanır boş teknesinde karınca
Utanmaz çıplak huzura varınca
Hay dünya, hay hay dünya yıkılasın