Hay Bulamadım Şiiri - Güzin Eye Dündar

Bir dervişe sordum
bu dünya nedir
dedi kiracısın
kiralık evdir
dedi arama boşuna
ne koltuk sedir
ser postunu
giy bir hırka
özüne yeğdir
sustum
mızrabın telde
sustuğu gibi
bir ağacın meyveye
durduğu gibi
türabı Tanrının
kardığı gibi
bin yol ezberledim de
bir bulamadım
türedim sevdikçe
gittiğim ele
sevdayı her çöle
ektim hediye
kaydıma düştüler
delidir diye
bin selam verdim de
bir alamadım
bir ömür aradım
içimde gaybı
bana ezber olan
bin bir duayı
kör gibi görmedim
güneşle ayı
gözlerim kamaştı da
tez bulamadım
dediler ezelde
kalmışsın bakir
bu eller yabandır
sevdalar fakir
görünen budur ki
olmasa zahir
bana sır dediler
ben anlamadım
bedende yatıyor
hücrenin sırrı
küçük bir tohumda
bitkinin narı
ruhlar esir olmuş
kafesler paslı
estim deli rüzgar gibi
hay bulamadım.