Hay Anasını...
Şimdi nedemeli ki..
seszizlik içindeki yalnız yakamoz..
zarganaları peşine sürÜkleyen o midye yemi….
Hay anasını be.
Almışım kalemi kağıdı elime
Boş boş yazıyorum…
Şiir de denmezki üstad.. öylesine karalıyotrum işte..
Yakmışım birde cigaramı..
Közde patatesler..
Saatler 17.30 göstermek de..
Haydi yağız kalk demekde…
İyide nereye gireimki. Bu satte.. akşamın bile başlama saati değilken henüz..
Elbek iki lafın beline vuracak biri vardır elbet..
Haa işte tenekesinde yanan iki odun üzerinde. Alaf alaf kokan istavritler….
Etrafı sarmış her yere Tekirdağ rakısının o kokusu…..
Hay anasını be gidecek yerim de kalmamış
Yağız yağız
04/01/2012
Acılar vardır, bir de çaresizlikler
Ne zaman başladıysa benim öyküm
Yürüdük, kim bilir kaç yıl beraber
Bir yanımda aşk, bir yanımda olum
Durup kirlendim yaşadıkça
Aşktı beni yıkayan, Arıtan su
Devamını Oku
Ne zaman başladıysa benim öyküm
Yürüdük, kim bilir kaç yıl beraber
Bir yanımda aşk, bir yanımda olum
Durup kirlendim yaşadıkça
Aşktı beni yıkayan, Arıtan su
Ne kadarda çok inişleri çıkışları var insanı yoran bu hayatın
ama bir o kadar da ruhuna haz katan
merak edilir en üstten yaşamın manzarası
gereklidir bazende en altta kalmanın tokat gibi acısı
üst katla alt kat arası sayısız koşuşturma
YAŞAMAKTIR ADI
KALEMİNİZ ÇAĞLASIN
TEBRİKLER... ZEYNEP ASLIM ASLAN
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta