Hay Allah Şiiri - Mehmet Tunçer

Hay Allah..
Bu sen misin gerçekten…
İncecik belin
Sarı sırma saçların
Hani nerede.?
Etli gül kurusu rujlu dudakların.
Neydi o..
Dünyayı ben yarattım diyen halin..
Hani nerede.?
Annenlerin köhne evine gelmesen
Kızım diye sarılmasaydı baban
Çarşıda görseydim inan
Tanımaz,geç ipte giderdim yanından…
Hay Allah..
Bu gülümseyen gözler
Bu solmuş bitik yüz
Bu sen misin gerçekten.?
Neden gülümsedin bana
Birde el salladın..
Ya annen söylerse yine anneme
Babam okkalı bir tokat atarsa suratıma
Hiç düşünmedin mi.?
Hay Allah..
Kaç yıl oldu görüşmeyeli
Geçen yıllar ne çok değiştirmiş seni
Hani birisi görse gülümsediğini
Eski aşkımsın sanır
Hiç yoktan dile düşeriz vallahi…
Duydum..Yatalak olunca kocan
Alıp pılını,pırtını bir celsede boşamışsın
Allah çocukta vermeyince
Kolayına gelmiş ayrılman…
Masal cadısı gibi bakıp aynalara
Eski sen sanırsın kendini
Sen yinede öyle san kendini
Gülümse..El salla..Boşuna.
Dediğin gibi al benili bizim mahalleli
Başka kapıya…..
……yani anlayacağın.
Maymun gözünü çoktan açtı…
Sen giremezsin hayatıma.