Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
MEVSİMLER, İNSANLARDAN ÖĞRENMİŞTİR DÖNEKLİĞİ ŞÜPHESİZ BUNCA BERABERLİK İÇİNDE...
Ve hala yüreğinin en dibinde bir sabır çiçeği solmadan, kırılmadan yaralarının sarılmasını bekliyorsa şair, o yaralar sarılana kadar bize daha çok şiirler okutur değerli kaleminden.
Olmadık yere gülme karşımda.Hırpalama kopmalarımı.
Oralara da bardaktan aktarırcasına yağıyor mu kar?
Acıyarak bakma bana öyle.
Songüzün dönekliği dememiş miydim sana
Ne var bunda Allah aşkına,ne var!
İlahi öğretmenim, daha ne olsun?... Yağmur mu ki bu bardaktan boşansın? Bütün suçları son güze yüklemeyin öyle...
Kutluyorum içtenlikle. Harika...
Mevsimlerle davranışların değişkenliği arasında 'tetikleyici' bir ilişki olmalı.
Kuşkusuz mevsimin suçu değildir.
O aynı yolun yolcusu olmuş, sapmamış yörüngesinden..
O zaman 'tetiği çeken' el kalıyor geriyor.. Mevsim geçişlerine kurmuş olmalı pusuyu..
Nasılsa biz de geçeceğiz ya..
Ne güzelsin şiir.. Tebrikler Necdet..
Çok güzel bir anlatım yazdıran yüreğin hiç susmasın değerli Necdet hocam kutlarım şiiri ve değerli saşsını saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta