Hawar Şiiri - Eşref Üzülmez

I

Bir mintana kan damlıyorsa
Bil ki yüreğimdir,namlunun ucunda
Biliyorum özgürlüktür her yürüyüşün

Ey güneşin kızı! nasıl hawar ederim sessizce bir bilsen
Hisset yanı başındayım
Kaç mum yakıp söndürdüm
Kaç karanfil bıraktım sessiz çığlıklarına
Bir bilsen
Mısraların nasıl namluları susturdu yüreğimde

II

Her savaşçı bir serüvencidir aslında
Ve naiftir
Her ihtilal bir işgaldir
Çoğalmamış meydanların sessizliğinde
Sen! gökyüzünü emzir,mavinin çocuklarına
Yazılmamış zamanlarda
Emzir ki dilsizleşmesin dünya

Belki ansızın sular durulur
Yüreğin uzanır yamaçlardan
Allahsız patikalarda şiirler kıvrılır
Ve zamanın elleri temizler
Barut kokusundan arta kalanları